گمشده ي عصر ما چيست؟
امروز دنيا به چه چيزي نياز دارد؟ چه چيزي در دنيا گم شده است؟ شما را به خدا اندكي تامل كنيد ،گمشده ي عصر ما چيست؟
عصر تكنولوژي ، پيشرفت ، ارتباطات ، چه چيزي را دراين عصر گم كرده ايم ؟
اگر جنگ جهاني سوم دربگيرد و سلاحهاي هسته اي به كار بيفتند ،
سرانجام دنيا چه خواهد شد؟ اگر بعلت افزايش دماي كره ي زمين همه ي يخ هاي
قطب جنوب وشمال آب بشوند چه اتفاقي رخ خواهد داد؟ اگر عده اي براي رسيدن به منافع شخصي خود وسود وثروت بيشتر همچنان به قطع بي رويه درختان و نابودي
جنگل ها ومنابع طبيعي بپردازند وهيچ درختي باقي نماند چه خواهد شد؟ اگر
آلودگي در كلان شهرها بخاطر ازدياد كارخانه ها وآلاينده ها همچنان بيشتر و
بيشتر بشود واگر ديگر اكسيژني براي تنفس نباشد مردم در آن شهرها چگونه
زندگي خواهند كرد؟ و چه بلايي بر سر كودكان و سالمندان خواهد آمد؟ بيماران
قلبي و ريوي با چه مشكلاتي روبه رو خواهند شد؟ اگر لايه ي ازن بطور كامل
ازبين برود واگر ذخاير نفت و گاز جهان به يكباره به پايان برسند چه مي شود؟و هزاران اگر ديگر...!
صحبت درباره ي اين اگرها
بسيار است ،هركس در هركجا نظري دارد، اما كسي نيست كه اين اگرها را دغدغه ي خود بداند وبه آنها بپردازد ، وكساني هم كه قادرند كاري بكنند وانسانيت رانجات بدهند خود بيشتر از ديگران به آماده سازي وسايلي كه اين اگرها را
بوجود آورده است مشغولند.
ديگر كسي از بدي متنفر نيست،از نابودي انسان كسي غمگين نيست ،اين در حاليست كه همه بايد نگران هم
باشند، نگران مانند پدري كه نگران فرزندش است و برادري كه نگران برادر خويش است ، اما متاسفانه چنين نگراني ودردي دربين ما نيست و اگر جايي است فقط
حرفش را مي زنند ،از آمريكا گرفته تا آخرين گوشه ي آسيا ، همه جا فقط حرفش
را مي زنند اما خود درد وجود ندارد ،دردي كه ناراحت و بيقرار بكند در هيچ
كس ودر هيچ كجا وجود ندارد.
همه ي اينها وابسته به عقل و ذهن ماست، خطراتي كه دنيا را تهديد ميكنند را طوري تحليل وبررسي مي كنيم كه انگار آنها را مو به مو تجربه كرده
ايم ،يك به يك آنها را كالبد شكافي كرده وبه همه ميگوييم كه دنيا با چه
خطراتي مواجه است ، اما گفته هايمان خالي از نگراني ودرد واقعيست، دردي كه
از دل برآمده باشد وجود ندارد ، همان درديكه وقت بازگو كردن حادثه اي كه
براي پدر يا مادر،برادر يا خواهر، همسر ويا فرزند انساني اتفاق افتاده است،دارد،لهجه اش تغيير مي كند ،چشمانش پراز اشك مي شود ،صدايش مي گيرد وچنين
معلوم ميگردد كه دلش دارد مي گريد.
امروزه دانشمندان
با اطمينان كامل درباره ي خطراتي كه دنيا را تهديد مي كنند با چنان آب
وتابي صحبت مي كنند كه گويي قرار است اتفاقي بسيار خوشايند رخ بدهد ودليل
اين امر هم اين است كه در گفته هايشان با وجود علمي بودن آنها فقط به عقل
اكتفا كرده و هيچ توجهي به قلب وروح انسانها ندارند ، انگار كه همه چيز در
عقل خلاصه شده است.
امروز ما همه چيز داريم ،و تقريباقادر به انجام هركاري هستيم ، اگر اراده ي نيك بودن داشته باشيم ،اگر
بخواهيم به انسانها خدمت بكنيم ،اگر قصد نجات انسانيت را داشته باشيم ، حتي اگر فردي در قطب شمال وجنوب باشد وما اراده ي كمك كردن به اورا داشته
باشيم ، خوشبختانه خداوند چنان وسايلي را به ما عطا فرموده است كه مي
توانيم همه ي اين كارها را در كوتاهترين زمان ممكن انجام بدهيم، اما مشكل
اينجاست كه وجود ما خالي از اراده ي واقعيست ، هيچ شوقي براي انجام اين
كارها درما نيست ، يك نفر هرچقدر ثروت هم داشته باشد اما اگر بخل بورزد و
پول را ومحبت پول را به انسانيت و خدمت به انسانيت ترجيح بدهد ، چه بهره اي ميتوان از ثروت او برد؟ يا اگر شخصي توانايي رفتن به حج را داشته باشد امااگر اراده ي اين كار در او نباشد ويا هيچ علاقه اي به اين كار نداشته باشدچه كسي ميتواند اورا به رفتن مجبور كند؟
در جهان
امروز هم همه چيز براي نيك بودن و خدمت كردن به انسانيت، به پا كردن صلح
ودوستي در دنيا وحتي جهان را به بهشتي تبديل كردن فراهم است ، حتي بيشتر ازهر زمان ديگري وسايل و امكانات براي اين كار موجود است، اما مشكل اينجاست
كه انسان امروزي كه ميتواند هر كاري بكند ،نمي خواهدكه كاري بكند، چرا نمي
خواهد؟ چون هيچ سودي درآن نمي بيند ، چرا نمي بيند ؟زيرا يقين و باوري در
دل ندارد، انسان امروزي بغير ازخود و فرزندان خود ، ارضا كردن خواهشات
نفساني و جسماني خود وسير كردن شكم خود همه چيز را فراموش كرده است ، والان ترس اين نيز ميرود كه در آينده اي نه چندان دور حتي فرزندان خودش را نيز
فراموش بكند ، با سرعتي كه انسان امروزي به سمت خودغرضي وخودپرستي
وخودنمايي به پيش ميرود خيلي زود آن روز هم فرا ميرسد كه پدرومادر فرزندان
خود را نيز فراموش كرده و فقط به فكر خودشان خواهند بود وحتي اگر اولاد
آنها از گرسنگي بميرند هم براي آنها مهم نخواهد بود.
در بخش هايي از جهان امروز كه ماديت حرف اول را ميزند وديگر تعاليم انبيا هم براي مقابله با آن وجود ندارند وحتي در كشورهاي به ظاهر مسيحي و
كاتوليك هم كه ديگر خبري از تعاليم و حتي انجيل تحريف شده ي منسوب به حضرت
عيسي مسيح (عليه السلام) هم نيست كار به جايي رسيده است كه انسانها به غير
از خودشان به هيچ كس ديگر نمي انديشند، بلكه خيلي از آنها حتي خودشان را
نيز فراموش كرده اند و مصداق بارز كساني شده اند كه قرآن حكيم درباره ي
آنها مي فرمايد (نسواالله فانساهم انفسهم) ((فراموش كردند خدارا، خداوند
فراموش گرداندآنهارا از خودشان )) ودر آخر كار به جايي رسيده است كه حتي
خودشان را نيز فراموش كرده اند يعني رسيدن به خواهشات نفساني وجسماني
خودشان را حتي بر وجود خود نيز ترجيح داده اند.
خلاصه ي امر اينكه اصل همه ي اينها خود حضرت انسان است واصل انسان دل اوست ودل
تابع اراده ي اوست اراده ي نيك او . واگر اين اراده بوجود بيايد به چيز
ديگري نياز نيست . زيرا همه ي اين وسايل اسبابي بيش نيستند كه تابع اراده ي انسان اند ، انسانيكه بوسيله ي عقل واستعداد و نيرو وطاقت خدادادي خود
آنها را بوجود آورده است.
پايان